ahh..manisnya perjuangan itu..~

sy ra sgt gembira hari ini..kenapa ya?haa..mungkin krn peristiwa semalam..sudah 2 kali sy rs begini...perasaan yg sy x mampu luahkan kpd sesiapa pun...mungkin juga ini lah dikatakan manisnya kemenangan bila perjuangan disertakan dgn usaha tanpa mengenal erti penat lelah~
-------------------------------------------------------------------------------
bilamana sy melihat ummi dan abuya sy terlalu sibuk menguruskan soal perjuangan islam tanpa mengambil kira pengurusan diri..satu pertanyaan pernah timbul dlm diri sy.."ummi ngan abuya x pernah rs penat ke?blk kerja nk kne gi meeting..bgn pg nak uruskan anak2..pastu, hujung minggu masa diperuntukkan ceramah di sana sini..x penat ke?"."kan ke lagi best if hujung minggu kite gi melancong ke..picnic ke.."

sejak dr kecil..ummi selalu bw sy pergi ke medan perjuangan yg ummi aktif..sy igt lag, ketika itu..umur sy br 8 tahun..sy menunggu ummi sampai tertidur di suatu sudut..sy ingat lag, sewaktu sy berumur 16 tahun..sy mengikut ummi berarak di suatu tempat..memperjuangkan hak kami sbg org islam dan rakyat di negara ini..tp ketika itu..sy blur..kenapa ummi ngan abuya sanggup mempergadaikan ms depan berhadapan dgn 'mereka' semata-mata mahu memperjuangkan something yg belum pasti..kenapa ummi ngan abuya sanggup berhadapan dgn gas pemedih mata dan air water cannon semata-mata ingin memperjuangkan sesuatu yg bg sy mustahil utk di praktikkan di negara ini...pernah juga suatu ketika ummi masuk hospital gara-gara berhadapan dgn ujian dlm memperjuangkan hak2 islam di negara ini...

tp kini..sy sudah faham~
sy sudah faham akan perjuangan mereka..dan yg pasti..sy juga akan memastikan diri sy mengikut jejak langkah mereka...krn sy pasti..perjuangan sy bkn shj di sini..tetapi perjuangan ini utk berhadapan dgn Allah di akhirat kelak~

wallahua'lam..